I am sitting in the train to BKK at the moment. In the train for over 4 hours and pretty much done with it already, but Ive got antother 7 to go unfortunately. Nobody speaks English around and me, and that is pretty tilting especially cause there are sitting 2 nice girls at my immediate left. If only i could speak Thai! I am still travelling with Robin en Steven for a couple of more days. I decided by coin to travel all the way back to Bankok again before they take off to Japan. I am saying all the way because this morning we were still at the border with Laos. We spent one day in Nong kai and did a Visa run the same day. I think I ll go back to Laos at some point, Ive heard so many great stories about it. I feel like going back to Nong kai during the waterfestival wich is in 8 or 9 days or something. I kinda pinkypromised that to 2 people yesterdaynight. I think it was Was a good night. I felt really well in quite some time. I am not gonna whine, it's enough to say I had pretty sick downswing in real life, as in physicall pain. Add the fact it was the first night since our very first night in BKK we managed to avoid all the bargirls. I know that sounds a bit weird, what they basically do is selling company, you can just have a drink and a laugh, play games like Jenga or connect four all the way up too taking these girls home if you want too. My point of view on this thing starts to shift a little bit. Or maybe it doesnt, and I am just trying to accept it or something. Anyways Steve and I decided to go for a drink despite we were about to wake up at 5am the following morning. We went to a place wich was recommanded in my newly bought lonely planet. (I think I left the first one in some waterfall bar in Pai.) Place was packed with Thai people for a change. And were just about to finish our first drink when someone came over to us and asked if we wanted "to cheers with some of her friends" . We shipped the offer and we ended up drinking chatting and at some point being asked to mary and have babies with the biggest gaylord of the city. I kindly declined, Oord had a harder time rejecting his offer :D The fact that he didnt speak English and needed a tolk made it even funnier. Around 12 we decided to call it a night-->train in 5 hours. On our way out we ran into a group of English girls. And when the Thais started to ask again if we wanted to join them to the only club in town as one big group we just couldnt leave like that. We decided to throw a coin for it and we lost it. 3 way on a scooter, surprised faces from the English when we arrived at the same time as them at the club without bicycles and a nice club was awesome. Remarkable sidenote, the only money we spent was our very first drink at the first place...
Our visa run wich was one of the 2 mainreasons to go to Nong kai wasnt as smooth as we hoped for. We bought like a package in Pai. It was sold as being a visarun and I was suppposed to end up in North-east Thailand and with a 90 days visa. Instead we got pretty much dropped off in the middle of noshit without a Visa and a good 20 minute Tuktuk drive from the citycentre. We are cool and took care of it ourselves but I only managed to get a Thai visa for 15 more days. That forces me to leave BKK again pretty soon. While I was planning on a some sort of break. Just chill out, and maybe play some cards again. Oh well maybe it's good to have a set daye for me to take off again :D . Really looking forward to do nothing for some time though. I wonder how it wil be just by myself. I am not gonna say Oord and Robin are awesome, or above avarage company, stuff like that makes at least one of the 2 feel waaaay to good about himself.
I feel like I am having trouble to keep this blog on track, there is so much to tell. I am going to crosspost a Dutch email Steve sended out earlier.---->
Hey allemaal,
Vandaag teruggekomen van een 3-daagse hike door de bossen/bergen bij Doi Ithanon, in de buurt van Chiang-Mai, Noord Thailand. Los van wat toeristischere momenten, zoals een uurtje rondhobbelen op een olifant en op een bamboovlot van een rivier(tje) af, was het lopen erg vermakelijk, hoewel het wat mij betreft allemaal wat zwaarder had gemogen. 1ste dag liepen we op het heetst van de dag het steilste stuk omhoog en als het dan daarna alleen maar makkelijker wordt, ben je toch een beetje teleurgesteld. Gelukkig hadden we een superleuk groepje mensen bij elkaar, een leuke gids, een prettige gestoorde gids, een originele houten vloer als slaapplek met een muggennetje, en op de 2de avond belanden we in een soort van bergdalachtige locatie met een nature shower e.d. Gidsen koken thais voor je, en gisteravond was er een goed kampvuur, veel Changbier en een paar locals die toen het ging regenen kikkers gingen vangen, die ze daarna levend klaargrillen op het vuur en je een lekkere kikkersnack aanbieden. Niet gek. Best lekker zelfs. Vincent was zelfs gek genoeg om een hele kikker in een keer weg te werken :-)
Anyway, via Bangkok, richting Phuket, de kleinere stranden van Railay hier in het Noorden beland waar het prima bevalt. Ontspannen sfeer, goed eten, genoeg te doen, jullie raden het al, reizen bevalt wel tot nu toe. Eerste 2 weken met z'n 6'en (Robin/Vincent NL, Matt & Jordan en Jeff die Robin en ik uit Vegas kennen) rondgereisd, nu met Robin en Vince hier in het Noorden en George (Engelsman die we weer van het hiken kennen) reist nu met ons mee richting Pai (een soort klein backpackersparadijs verder in het Noorden).
Van te voren was ik een beetje sceptisch over al die mensen die zeggen dat je nonstop mensen ontmoet als je reist, en omdat we gewoon ook met ons kent ons zijn zeg maar dacht ik dat dat nog meer zou belemmeren, maar dat valt echt mee, als je reist ontmoet je gewoon mensen en ook echt leuke mensen tot nu toe. In ieder geval al een beetje Japans opgepikt op die manier :)
Toen we op Railay Beach waren ook met z'n 3'en een PADI open water duikcursus gedaan en gehaald, 4 zeeduiken gedaan tot 18 meter, wat best spannend is (ik ben geen natuurlijk zwemtalent (A) ), maar ook erg mooi. Goede Schot als instructeur hielp ook mee.
Verder tsjah, er valt zoveel te vertellen. Dus laat ik dan maar één verhaal uitkiezen, over een Duits meisje.
De tweede dag hier in Chiang Mai besloten we de excursie richting ''flight of the gibbons'' te doen. Vergeleken met de hike later een kleine teleurstelling, omdat het een serie ziplines, abseilen en wat bruggetjes zijn dwars door de jungle (hoewel ziplines van 120m best leuk zijn) met aardig wat safety ingebouwd zodat je nooit echt het idee hebt dat het spannend wordt zeg maar. Anyway, ergens midden in de tocht landen er 3 meiden bij ons op het platform (quote Robin: '' veel te jong Oord'' hehe). Eerlijkheidshalve moet ik ook zeggen dat ik ze rond de 15 schatte ofzo. Anyway, we wisselen 5 woorden ofzo, ik denk hm leuk blond meisje, en we zien ze niet meer omdat we doorziplinen. Later bedenken we dat 3 meiden die rondreizen natuurlijk altijd 18(+) zijn.
Later gaan we een kwartiertje omhooglopen bij een waterval en op de terugweg zie ik het blonde meisje foto's staan nemen, dus ik praat even met der, Robin en Vince sluiten aan, en volgens mij zegt ze zoiets als ''are you having dinner at the same place later?'' (krijg je met dagtrips). Dus ik euhmmmja lijkt me wel. Ondertussen ben ik al bijna verliefd, lol. (ze maakt me licht zenuwachtig, wat ik echt al een tijd niet had gemerkt). Later bij het eten lopen we elkaar echter half mis, wij worden opgehaald, ik loop nog even terug naar 't toilet en kom ze nog tegen, we praten nog even, en ik semifaal omdat ik a) niet in 30 seconden achter der naam kom danwel b) ze mee uitvraag voor later die avond). Als het busje niet ineens was gaan rijden ongetwijfeld wel maargoed excuses heb je weinig aan :-).
Dussss ik zit een beetje hard te balen in de bus maar aangezien zij in Chiang Mai zijn, en wij ook, is er altijd nog die 0,1 kans dat we ze nog tegenkomen. Ofzoiets, het is niet echt een kleine stad :-). We gaan de stad in voor een drankje en ik loof een duizendje (bath) uit voor degene die de 3 duitse meisjes spot zodat ik een tweede kans krijg, waar Robin en Vince dankbaar gebruik van maken door constant willekeurige meiden die erop lijken aan te wijzen en vervolgens lol te hebben omdat ik eropafga en ze het dan niet blijken te zijn. Denk dat ik twee meiden zo echt bang heb gekregen door achter ze aan te rennen :D ook weet ik nu dat ik geen tuktuk kan inhalen.
Avond vordert, we komen ze niet tegen, helaasch helaasch.
Volgende ochtend word ik wakker en laat Robin me een groepsfoto zien waarop het meisje staat, die naar iedereen die de vorige dag bij fligth of the gibbons is geweest is gestuurd. Zowel Vince als ik hebben daar een fake email ingevuld, dus dank aan Robin hier voor het wel invullen van zn echte gmailadres :) In de verzendlijst staan ook 3 duitse email adressen dus na wat ouderwets facebook stalken komen we tot de conclusie wie wie is, en knal ik met Vince er een oppurtuun mailtje uit of ze die avond nog uitgaan :) geen respons natuurlijk..
Zelfde avond gaan we weer de stad hier in en belanden in een bar met relaxte live muziek,frans-canadeze meiden, leuke thaise ''barmeiden'' (dont get met started on that), de standaard 65jarige man met 20 jarige knappe thaise koppels, nouja je kent ze wel :) uurtje of 01 kijkt Vince me ineens aan en beweert dat ie de Duitse meiden voorbij zag lopen, wat ik eigenlijk al niet meer geloof, maar gelukkig ben ik gek genoeg om de bar uit te lopen en 't zijn ze nog echt ook :P achteraan gerend, gevraagd of ze wat willen drinken met ons, (hier een nee horen was vrij k ut geweest), ze blijken alledrie rond de 21 (ik zal nooit meer beweren dat ik leeftijden kan schatten), het blonde meisje heet Mandy, de nacht is leuk, en een paar uutjes later staan we zoenend onder Tae Pai Gate en die kans was écht verdomd klein volgens mij.
Eind goed al goed!
Waarschijnlijk is deze hele mail totaal onsamenhangend dus korte samenvatting: ik heb het naar mn zin en reizen is fun.
Groetjes,
Steven
out//
Geen opmerkingen:
Een reactie posten